Vita Caroli IV ab ipso conscripta

Fontes rerum Bohemicarum 3, 342


(c. IV.) Tempore illo misit pater meus in comitatum Luczemburgensem pro me. Ego utem arripui iter
per civitatem Metensem, per ducatum Lothringiae, per Burgundiam et Sabaudiam usque in civitatem
Lausannensem super Lacu. Deinde transivi montes Brige et veni in territorium Novariense, et abinde
veni in Parasceve in civitatem Papie, quam tenebat pater meus.

In die autem Pasche, scilicet tercia die postquam veneram, intoxicata fuit familia mea, et ego
divina me gracia protegente evasi, quia missa magna prolixe agebatur et communicabam in eadem et
nolui conmedere ante missam. Cum autem irem ad prandium, dictum fuit michi, quod familia mea subito
in infirmitatem ceciderit, et specialiter illi, qui ante prandium comederant.  Ego sic aspiciens
vidi hominem pulchrum et agilem, quem non cognovi, qui deambulabat coram mensa, fingens se mutum.
De quo habita suspicione eum captivare feci.

Qui post multa tormenta tercia die locutus est et confessus fuit, quod ipse in coquina cibariis
toxicum inmiserat de iussu et procuracione Azzonis, vicecomitis Mediolanensis. De illo autem toxico
fuerunt mortui: Johannes dominus de Hornkirin, Johannes de Berge, magister curie mee, Symon de
Keyla, qui deserviebat mense mee, et quam plures alii.

Ego autem manebam illo tempore in monasterio sancti Augustini, ubi corpus suum iacet in Papia, de
quo monasterio expulerat Ludovicus de Bavaria abbatem et canonicos regulares illius monasterii,
quos ego revocans in predictum monasterium introduxi. Deinde ivi ad patrem meum in civitatem
Parmensem, et eram intrms annum sextum decimum.  Pater meus autem commisit regimen omnium illorum
et tuicionem mei domino Ludovico de comitibus Sabaudie, qui erat socer Azzonis Vicecomitis
Mediolanensis. Recedens de Parma ivit in Franciam, et tradidit filiam suam secundogenitam, nomine
Guttam, sororem meam, Johanni, filio primogenito Philippi, regis Francie. Primogenitam autem
Margaretam habebat Henricus, dux Bavarie.