Vita Anskarii auctore Rimberto. Ed. G. Waitz. MGH SRG [55.], Hannover 1884, s. 37-38 (kapitola 16).


16

Verum cum haec in utraque parte laudabiliter et Deo digne agerentur contigit, ex inproviso pyratas
advenientes Hammaburgensem civitatem navigio circumdedisse. Quod cum inopinate et subitanee
accidisset, spatium non fuit paganenses congregandi, quippe cum et comes, qui eo tempore
praefecturam loci illius tenebat, illustris vir Bernharius tunc deesset, domnus vero episcopus ibi
positus cum his aderant in urbe ipsa vel in suburbio manentibus primo quidem, audito adventu eorum,
locum ipsum continere voluit, donec maius eis veniret auxilium; sed impellentibus paganis, et
civitate iam obsessa, cum eis resisti non posse conspexit, quomodo pignera sanctarum reliquiarum
asportarentur, praeparavit, sicque ipse, clericis suis huc illucque fuga disperis, etiam sine cappa
sua vix evasit. Populi quoque a loco ipso exeuntes et hac illacque palantes, plurimis
aufugientibus, quidam capti, plerique etiam perempti sunt. Denique hostes, arrepta civitate, et
omnibus quae in ea vel in vico proximo erant spoliatis, cum vespertino tempore eo adventassent,
noctem ipsam cum sequenti die et nocte ibi consederunt. Sicque succensis omnibus ac direptis,
egressi sunt. Ibi ecclesia miro opere magisterio domni episcopi constructa una cum claustra
monasterii mirifice composita igni succensa est. Ibi biblioteca, quam serenissimus iam memoratus
imperator eidem patri nostro contulerat, optime conscripta, una cum pluribus aliis libris igni
disperiit. Sicque omnia quae inibi aut in ecclesiasticis ministeriis aut in aliis thesauris et
facultatibus habuerat aut depraedatione aut igne hostili impetu direpta sunt, ut quasi nudum eum
dimiserint; quippe cum nihil paene exinde prius elatum sit, nec tunc quidem aliquid subvectum, nisi
quod quisque fugiens casu arreptum secum forsitam exportare potuit. Pro quibus omnibus dominus et
pater noster sanctissimus nullatenus vel animo molestabatur vel labiis peccavit; sed, cum omnia
fere quae ab initio episcopatus sui aggregare vel in fabricam aedificiorum componare poterat uno
velut momento perdiderit, illud beati Iob saepius verbis replicabat: Dominus dedit, Dominus
abstulit; sicut Domino placuit, ita factum est. Sit nomen Domini benedictum.