HROZNATOVA LISTINA NA ZALOŽENI TEPELSKÉHO KLÁŠTERA
Codex diplomaticus Bohemiae I. n. 357 Hroznatá comes monasterium   Teplense testamento fundat
et dotat.
-1197-
In nomine    sancte et individue    trinitatis.  Ego Groznata, dei gratia   de primátům Boemie   clariori stemate descendens, universis      Christi    fidelibus      tam    futuri      quam moderni temporis.    Quoniam   ea,    que   a   prudentibus    deo inspirante statuuntur,    si scripto   commissa fuerint,    tenacius memorie commendantur      et      gestorům        seriem      exclusa falsitate protestantur,    ideo ego    dei nutu    signatorum sancte cr-ucis vestigia sequens,    et sepulchrum domini    salvatoris invisere cupiens,      notum    volo      fieri    omnibus      tam    futuris quam presentibus, quod usibus fratrum, qui    deo et beate Marie in Tepla servituri sunt,  locum   eundem cum omnibus appendiciis, que    ibi    sunt,    sive      revertar,    sive    non, perpetualiter contradidi.  Si autem in hac    via,  quam aggredior,  fati munus implevero,  predia   mea omnia atque    possessiones cum omnibus animalibus    eidem    ecclesie      perhenniter    deputavi. Quodsi rediero,    ipsa predia   debito   iure    preter Tepla   et ipsius attinentia    in meatn   ditionem redigentur.    Cognatis meis, ut prefato loco fideliter assistant,    hec dedi:  Blehov Blehoni, Sdezlao    et    fratribus      eius    duobus    circuitum Stuolenez, Hgrdieboroni Smilcoviz;  ita dico,  si non revertar. Holoferni capellano meo Malessov, Martino   Scalice, Nežli filio Petri; hiis tribus dedi,  sive revertar,    sive non. Milites mei, qui a me    predia mea    tenent,  ne    aliquid contrarietatis    deo et abbatie,  quam    fundavi,  moliantur,  qui    aratrum habet, abbas Theplensis    duas marcas   ei persolvat,    ut aratrum recipiat; qui    vero integram    villam tenet,    quinque marcas    ab abbate percipiat et cui voluerit serviat.    De villis autem,  quas in silvis    tenuerunt,  nichil    solvat ecclesia.    Famulos meos et ancillas eidem    ecclesie confero.  Domino    abbati Teplensi ad presens omnia bona mea    ad regendum committo.  Benessoni vero ipsum    abbatem et    meos fideles    sub tutela    commendo. Abbas autem    de    bonis    meis    debita   creditoribus meis persolvat. Soror mea,    que est in    Polonia,  si marito    superstes natale solum revisere    voluerit, quamdiu in    viduitate permanserit, Gotessoviz cum omnibus appenditiis possideat;  si vero alteri nupserit,    vel    in    viduitate    obierit,    eadem bona ecclesia recipiat.  Iudite, alteri sorori, usque   ad finem vite sue de hiis      bonis,      que      ecclesie      contuli,    abbas Theplensis necessaria    decenter provideat.    Si quis    vero de    mořte mea falsum    rumorem vulgaverit,    nulli credatur,    nisi a domino abbate    certum    signum,    quod    ei    soli    dedi, manifestatum fuerit.    Quodsi    cognati    mei    de    bonis,    que    deo contuli, abbatiam    infestare    voluerint,    preter    offensam,    quam ab omnipotente merebuntur, ecce coram   Boemis dico,  ut ea bona, que    ipsis    contuleram,    ad     usus   ecclesie    iure perpetuo revertantur.    Ut    autem   hec     apud    posteros    firma radiče perseverent,  placuit    factum scripto commendari    et ecclesie Pragensis    ipsiusque    ducis    et    nostro    sigillo confirmari, eorum    etiam,    qui    affuerunt,    nomina    subnotari.    Hec sunt nomina testium:     ...  De cetero    si quis hec    prescripta bona sibi usurpare vel diripere presumpserit, anathematis vinculo sese innodatum    noverit.  Acta sunt hec    anno verbi incarnati MCXCVII,  indictione XV,  epacta nulla,  concurrente II.