Adfuit ille quidem, sed nec sollemnia verba nec laetos vultus nec felix attulit omen
6 Fax quoque, quam tenuit, lacrimoso stridula fumo usque fuit nullosque invenit motibus ignes.
~S7/
Exitus auspicio gravior: nam nupta per herbas 9 dum nova naiadum turba comitata vagatur, occidit in talum serpentis dente recepto.
46
X, 1-10
Quam satis ad superas postquam Rhodopeius auras 12 deflevit vates, ne non temptaret et umbras, ad Styga Taenaria est ausus descendere porta perque leves populos simulacraque functa sepulcro
1 RgX ZT
dwevfirM a pup Vof ußftte l-oqui
Persephonen adiit inamoenaque regna tenentem umbrarum dominum; pulsisque ad carmina nervis sie ait: „0 positi sub terra numina mundi, in quem reccidimus, quiequid mortale creamur: si licet et falsi positis ambagibus oris vera loqui sinitis,...
X, 11-20
47
.„ QvA£, ČHíu!, pie fi/VPTIAIZuM MORZU
A&aepľA mc VfRŽAWPJ
hoc pat i Tmpfk&bM, .
. non hue, ut opaca viderem 21 Tartara, descendi, nec uti villosa colubris terna Medusaei vincirem guttura monstri;
causa viae est coniunx, in quam calcata venenum. 24 vipera diffudit crescentesque abstulit annos. Posse pati volui nec me temptasse negabo:
ahor Me voir UT n t
OMMA IN Ttf&A- }*i '
ofío i/os pm HOC J Tiyioaií et sur&tJTu ■■
RZPPITÍ MIHI UYOPĚM.
vicit Amor. Súpera deus hic bene notus in ora est;
27 an sit et hic, dubito: sed et hic tarnen auguror esse, famaque si veteris non est mentita rapinae, vos quoque iunxit Amor. Per ego haec loca plena timoris,
30 per chaos hoc ingens vastique silentia regni.
Eurydices, oro, properata retexite fata! Omnia debentur vobis, paulumque morati serius aut citius sedem properamus ad unam. Tendimus hue omnes, haec est domus ultima, vosque humani generis longissima regna tenetis. Ml
36 Haec quoque, cum iustos matura peregerit annos, iuris erit vestri: pro munere poscimus usum; quodsi fata negant veniam pro coniuge, certum est
39 nolle redire mihi: leto gaudete duorum!" Talia dicentem nervosque ad verba moventem exsangues flebant animae;
48
X, 20-41
PKin
&AWM ÍUONA IM
nec Tantalus undam captavit refugam, stupuitque Ixionis orbis.
nec carpsere iecur volucres, urnisque vacarunt Belides, inque tuo sedisti, Sisyphe, saxo.
Tunc primum lacrimis victarum carmine fama est Eumenidum maduisse genas, nec regia coniunx sustinet oranti nec, qui regit ima, negare.
Eurydicenque vocant: umbras erat illa recentes inter et incessit passu de vulnere tardo.
Sin aotem
ap CoNIDďěM tuam
AWT&QUAM OftCOM
., EUPYPICAE TUAE
irepuK noc
&IT ITA, ÜT, PICK /
Hanc simul et legem Rhodopeíus accipit Orpheus, ne flectat retro sua lumina, donee Avernas exierit valles; aut inrita dona futura.
X, 41-52
49
Carpitur adclivis per muta silentia trames, 54 arduus, obscurus, caligine densus opaca,
nec procul afuerunt telluris margine summae: hie, ne deficeret, metuens avidusque videndi,
&& V/EBTEpe INCiPIT,..
,.. et empire
57 flexit amans oculos, et protinus ilia relapsa est.
Bracchiaque intendens prendique et prendere certans nil nisi cedentes infelix adripit auras [...]
supremumque .vale", quod iam vix auribus ille acciperet, dixit revolutaque rursus eodem est.
50
X, 53-63