Salvator noster
Item Augustinus, et ponitur De consecracione, distinccione 2a
: „Dum frangitur hostia, dum
sanguis de calice in ora fidelium funditur, quid aliud, quam dominici corporis in cruce
ymmolacio eiusque sanguinis de latere effusio designatur?“
Item Ambrosius, et ponitur De consecracione, distinccione IIa
: „Si, quocienscunque
effunditur sanguis Cristi, in remissionem peccatorum effunditur, debeo merito semper
accipere, qui semper pecco, medicinam sanguinis.“ „Testamentum ergo sanguine constitutum
est, quia beneficii divini sanguis testis est; unde ad tuicionem corporis et anime percipimus,
quia caro Cristi pro salute corporis, sanguis vero pro anima nostra sumitur et effusus est.“
Ieronimus in Sophoniam, et habetur Ia
, quaestione Ia
: „Sacerdotes, qui eukaristie serviunt et
sanguinem Domini populis eius dividunt, impie agunt in legem Cristi, putantes eukaristiam
imprecantis facere verba, non vitam.“
Gregorius, et ponitur De consecracione, distinccione IIa
: „Eius quippe corpus sumitur, eius
caro in salutem partitur populi, eius sanguis non iam in manus infidelium, sed in ora fidelium
funditur.“
Item idem in Omelia paschali sic inquit: „Quis namque sit sanguis Agni, non iam audiendo,
sed bibendo didicistis.“
Chronicon Universitatis Pragensis
Anno Domini MCCCCXV sexta feria post Marcelli adductus est Magister Johannes
Hus ad publicam audienciam et ibidem rex dixit: si non vult abiurare, comburatur. Et eodem
die hora undecima infra eandem sessionem totus sol fuit eclypsatus et quasi tenebre facte, de
quo non modicum, licet naturaliter contingebat, territi fuerunt quam plures.
Item eodem anno sabbato post Procopii ad testium deposicionem sentenciatus et
combustus et in pulverem redactus est Magister Johannes Hus, qui pro veritate evangelica
gaudenter subiit crudelissimam deposicionis sue diem seu mortem in civitate Constanciensi,
ubi fuit celebratum concilium generale pro eleccione pape.
Anno domini MCCCCXVI sexta feria post festum pasche venit Magister Jeronimus
Constanciam, qui post tres fere septimanas in redeundo Bohemiam captus in Hirschaw et
Constanciam reductus et sabbato post Ascensionis domini combustus in eodem loco, in quo
Magister Johannes Hus fuerat consumptus.
Extunc eorum discipuli et sequaces in Bohemia sacerdotes de terra expulerunt et
combusserunt basilicas et monasteria ignis voragine consumpserunt. Ita quod omnia claustra
seu monasteria preter tria, duo fratrum Minorum et unum canonicorum regularium in
Wittingnaw, sunt annichilata et destructa et ignis voragine absumpta, imo omnes sacerdotes et
alios, ubi potuerunt, occiderunt et combusserunt et per multos demum annos hic in terra et
alibi trucidaverunt.
Eodem anno Magister Jacobellus cum Magistro Petro Theutonico de Drazdian incepit
communicare populum laicalem sub utraque specie contra consuetudinem Romane ecclesie et
contra preceptum sacri concilii Constanciensis. Tunc multi ex sacerdotibus simplicibus eis
adheserunt et per totam terram discurrentes populum sub utraque specie communicaverunt
asserentes in predicacionibus suis antiquos sacerdotes fures esse huius sacramenti. Tunc
eciam parvulos in baptismo corpore et sanguine Christi communicabant et alia sacramenta
non curabant.
Stabat Mater dolorosa
Stabat Mater dolorosa
iuxta crucem lacrimosa,
dum pendebat Filius.
Cuius animam gementem
contristantem et dolentem
pertransivit gladius.
O quam tristis et afflicta
fuit illa benedicta
Mater Unigeniti,
que merebat et dolebat,
et tremebat, dum videbat
Nati penas incliti.
Quis est homo, qui non fleret,
Matrem Christi si videret
in tanto supplicio,
quis non posset contristari
piam Matrem contemplari
dolentem cum Filio.
Pro peccatis sue gentis
vidit Iesum in tormentis
et flagellis subditum.
Vidit suum dulcem Natum
morientem desolatum,
dum emisit spiritum.
Eia Mater, fons amoris,
me sentire vim doloris,
fac, ut tecum lugeam,
fac, ut ardeat cor meum
in amando Christum Deum,
ut sibi complaceam.
Sancta Mater, istud agas
Crucifixi fige plagas,
cordi meo valide.
Tui Nati vulnerati,
tam dignati pro me pati,
penas mecum divide.
Fac me vere tecum flere
Crucifixo condolere,
donec ego vixero,
iuxta crucem tecum stare,
et me tibi sociare
in planctu desidero.
Virgo virginum preclara,
michi iam non sis amara,
fac me tecum plangere.
Fac, ut portem Christi mortem,
passionis fac consortem,
et plagas recolere.
Fac me plagis vulnerari,
cruce hac inebriari
et cruore Filii.
Flammis ne urar succensus,
per te, Virgo, sim defensus
in die iudicii.
Christe, cum sit hinc exire,
fac per matrem me venire
ad palmam victorie.
Quando corpus morietur,
fac, ut anime donetur,
paradisi gloria. Amen.