Alexandreida
  Zlomek Svatovítský

 1  Genz ze ymene byl wyehlany,
  gehoz rozum byl tak yany,
  ze gmu bylo wyeczko znamo
  w zemy, v morzy, w hwyezdach tamo,
 5  ten wak ttweru wyecz wyczita,
  gez przied geho mylem krita:
  "Kak mam", prawye, "irdcze radne,
  wak mam trzy wyeczi nenadne,
  a pak owyem cztwrte wyeczi
10  mylem nemohu doyeczi:
  kdez ye czlun v wodach plazi
  a kdez had po kalach lazi,
  kdez orel wtupi w oblaky.
  Kto ma tako wyetla zraky,
15  by mohl ty czyeti poznaty,
  ande ye kazda potraty?
  Iakz ta trogye wyezc pomyne,
  tako y gich led pohyne.
  Ty trzy czieti znaty pylno.
20  Ale ze owyem vylno
  czyetu czlowyeka mladeho
  znaty w rozkoy chovaleho,
  w toho myly wezdy bluzi,
  ny gye kdy czele pouzi."
25  A kdyz ten w nyeczem bludy,
  gyenz mylem wzyel na wye lidi,
  acz ye kde v mych lowyech potknu,
  nad mne pron w tom nychz nedotknu,
  neb em przied nym tako maly,
30  iakz prziede lwem zwyerz vtali
  a przied lunczem wocztyena wyeczka
  neb przied morziem myelka rzieczka.
  Wak yem to z mladoti lychal,
  gehoz em ye wzdi vtichal:
35  tu myl magy mnozi lyde,
  ze tak brzo zle poudye.
  W tom rziedko wynde z przilowye:
  gedny proto nepochwale,
  ze, mayucz mysla v male,
40  nerozumyegycz kladanye,
  czuzye lowa brzo wzhanye


Trautmann, R. (ed.): Die alttschechische Alexandreis (mit
Einleitung und Glossar). Heidelberg 1916.