MANIEREN VAN ADAPTATIE Hoe kan een boek verfilmd worden? → geen van de manieren is complex (de relatie tussen een boek en een film) MANIEREN VAN ADAPTATIE l vanaf de jaren 70: vooral jonge geleerden zoals Geoffrey Wagner, Dudley Andrew, Gillian Parker ezv. - pogingen om manieren van adaptaties te clasificeren en categorieën vormen volgens hoe de adaptatie overeenkomstig met het boek is Volgens Geofrey Wagner´s The Novel and the Cinema Drie manieren: • TRANSPOSITIE • COMMENTAAR • ANALOGIE ad A) de TRANSPOSITIE l Bij deze manier „lijkt“ het boek het meest op de film l Dwz. een adaptatie is waarlijk aan het origineel, er komt tot geen ingreep naar het verhaal ad A) de TRANSPOSITIE l Een voorbeeld ervan: Bohumil Hrabal´s „Obsluhoval jsem anglického krále“ l De regiseur Jiří Menzel bleef trouw aan het origineel hoewel de stijl van schrijven heel levendig is – wat voor verfilming heel moeilijk kan zijn l Het boek is voor de film ook belangrijk, verschillende fragmenten zijn beslissend om de film te begrijpen l Daarom wordt hier veel gesproken ad B) het COMMENTAAR l er komt tot een bepaalde afwijking van het origineel – de regiseur heeft een bepaalde doel l de narratieve kern blijft dezelfde en de text wordt veranderd ad C) de ANALOGIE l er komt tot een groot ingreep naar het verhaal l daardoor ontstaat een nieuw kunstwerk l het origineel is een grove stof die gewerkt wordt l Volgens een van de geleerden (Dudley Andrew): de meest gebruikte manier van adaptatie Voorbeelden l De Passievrucht: zoals andere films – de manieren van adaptatie gemengd gebruikt – toch blijft de regiseur zo veel mogelijk bij het origineel – geen grote afwijkingen van het origineel Voorbeelden: l Transpositie: l Het gaat hier om het heel verhaal – de hoofdlinie wordt gehouden l Dialoogen – vaak dezelfde i. h. b./i. d. f. („Waarom is het in Godsnaam zo belangrijk om te weten wie het is?“ „Omdat ik het godverdommen niet ben, daarom!“) l Kleine dingen/situaties waarbij het verhaal verandert wordt – geen grote verschillen Voorbeelden: l Kommentaar: • De camera – afwijkingen van het origineel • Het verhaal – afwijkingen van het origineel Voorbeelden: l DE CAMERA: moment van verdachten: → in het boek: Armin schrijft een lijst van mogelijke vaders → in de film: de mogelijke vaders worden in de gevangenis gefotografeerd Voorbeelden HET VERHAAL: Bo: - In de film weet hij dat zijn vader niet zijn vader is - In het boek komt hij dat te weten pas tegen het einde van het boek (de doel van de regiseur om meer spanning naar het verhaal te „garanderen“) Of: - De grootvader: in het boek al overleden - In de film overlijdt hij op het eind van het verhaal Het slot l Volgens Dudley Andrew zijn de meest boeken door de transpositie verfilmd l Zoals gezegd: de grenzen zijn heel moeilijk te bepalen – iem. kan het kommentaar in De passievrucht als een transpositie bekijken – het is eerder individueel VRAGEN???