Biblia Sacra iuxta vulgatam versionem


Genesis 2, 15–25:

15 Tulit ergo Dominus Deus hominem et posuit eum in paradiso voluptatis, ut operaretur et
custodiret illum; 16 praecepitque ei dicens: Ex omni ligno paradisi comede; 17 de ligno autem
scientiae boni et mali ne comedas; in quocumque enim die comederis ex eo, morte morieris. 18 Dixit
quoque Dominus Deus: Non est bonum esse hominem solum; faciamus ei adiutorium simile sibi.
19 Formatis igitur Dominus Deus de humo cunctis animantibus terrae et universis volatilibus caeli,
adduxit ea ad Adam, ut videret, quid vocaret ea; omne enim, quod vocavit Adam animae viventis,
ipsum est nomen eius. 20 Appellavitque Adam nominibus suis cuncta animantia et universa volatilia
caeli et omnes bestias terrae; Adae vero non inveniebatur adiutor similis eius. 21 Inmisit ergo
Dominus Deus soporem in Adam cumque obdormisset, tulit unam de costis eius et replevit carnem pro
ea. 22 Et aedificavit Dominus Deus costam, quam tulerat de Adam, in mulierem et adduxit eam ad
Adam. 23 Dixitque Adam: Hoc nunc os ex ossibus meis et caro de carne mea; haec vocabitur Virago,
quoniam de viro sumpta est. 24 Quamobrem relinquet homo patrem suum et matrem et adhaerebit uxori
suae et erunt duo in carne una. 25 Erat autem uterque nudus, Adam scilicet et uxor eius; et non
erubescebant.


Genesis 3, 1–19:

1 Sed et serpens erat callidior cunctis animantibus terrae, quae fecerat Dominus Deus. Qui dixit ad
mulierem: Cur praecepit vobis Deus, ut non comederetis de omni ligno paradisi? 2 Cui respondit
mulier: De fructu lignorum, quae sunt in paradiso, vescimur; 3 de fructu vero ligni, quod est in
medio paradisi, praecepit nobis Deus ne comederemus et ne tangeremus illud, ne forte moriamur.
4 Dixit autem serpens ad mulierem: Nequaquam morte moriemini. 5 Scit enim Deus, quod in quocumque
die comederitis ex eo, aperientur oculi vestri et eritis sicut dii, scientes bonum et malum.
6 Vidit igitur mulier, quod bonum esset lignum ad vescendum et pulchrum oculis aspectuque
delectabile; et tulit de fructu illius et comedit deditque viro suo, qui comedit. 7 Et aperti sunt
oculi amborum; cumque cognovissent se esse nudos, consuerunt folia ficus et fecerunt sibi
perizomata. 8 Et cum audissent vocem Domini Dei deambulantis in paradiso ad auram post meridiem,
abscondit se Adam et uxor eius a facie Domini Dei in medio ligni paradisi. 9 Vocavitque Dominus
Deus Adam et dixit ei: Ubi es? 10 Qui ait: Vocem tuam audivi in paradiso et timui, eo quod nudus
essem, et abscondi me. 11 Cui dixit: Quis enim indicavit tibi, quod nudus esses, nisi quod ex
ligno, de quo praeceperam tibi ne comederes, comedisti? 12 Dixitque Adam: Mulier, quam dedisti mihi
sociam, dedit mihi de ligno, et comedi. 13 Et dixit Dominus Deus ad mulierem: Quare hoc fecisti ?
Quae respondit: Serpens decepit me et comedi.

14 Et ait Dominus Deus ad serpentem: Quia fecisti hoc, maledictus es inter omnia animantia et
bestias terrae; super pectus tuum gradieris et terram comedes cunctis diebus vitae tuae.
15 Inimicitias ponam inter te et mulierem et semen tuum et semen illius; ipsa conteret caput tuum
et tu insidiaberis calcaneo eius. 16 Mulieri quoque dixit: Multiplicabo aerumnas tuas et conceptus
tuos; in dolore paries filios et sub viri potestate eris et ipse dominabitur tui. 17 Adae vero
dixit: Quia audisti vocem uxoris tuae et comedisti de ligno, ex quo praeceperam tibi ne comederes,
maledicta terra in opere tuo; in laboribus comedes ex ea cunctis diebus vitae tuae. 18 Spinas et
tribulos germinabit tibi et comedes herbam terrae. 19 In sudore vultus tui vesceris pane, donec
revertaris in terram, de qua sumptus es, quia pulvis es et in pulverem reverteris.