IN COfflEDRATIONE OMNIUM ANIMARUM
Dreves,  Analecta hvmnica medii aevi 54, 312-313
Dies irae,  dies ilia solvet saeclum in favilla teste    David    cum Sibylla.
Ouantus tremor est futurus, quando iudex est venturus, cuncta stricte di scussurus!
Tuba mirum spargens sonum per sepulchra regionům co-get omnes ante thronum.
Mors stupebit et natura cum resurget creatura iudicant i  responsura.
Liber scriptus proferetur, in quo totum continetur, unde mundus iudieetur.
Iudex ergo cum sedebit, qui dqu.i d 1 at et,  appareb it, nil inul tum remanebit.
Quid sum miser tunc dicturus, quem patronům rogaturus,
cum vix iustus sit securus?
Rex tremende maiestatis, qui salvandos salvas gratis, salva me,  fons pie tatis!
Reeorda.re,   lesu pie, quod sum causa tue vie, ne me perdas ilia die!
Ouerens me sed i st i lassus, redemisti crucem passus, tantus labor non sit cassus!
luste iudex ultionis, donům fac remissionis ante diem raci oni s!
Tngemisco tamquam reus, culpa rube t vultus aieus, supplicant! parce,  Deus!
Qui Mar i am absolvist i et latronem redemisti, michi quoque spem dedisti.
?reces raee non sunt digne„
10
sed tu,  bonus,  fac benigne, ne perenni cremer igne!
Inter oves locum presta et a hoedis me sequestra, statuens in parte dextra.
Confutatis maiedi ct is, flammis acribus addictis voca me cum benedictis!
Oro supplex et acclinis, cor contritum quasi cinis, gere curam mei finis!
Lacrimosa dies ilia, qua resurget ex favilla iudicandus homo reus, huic ergo parce,  Deus!
Pie Iesu domine, dona eis requiem!
11