การศึกษาการเเสดงตัวตนที่ชัดเจนเเละไม่ชัดเจนของผู้เขียนที่ปรากฎในบทคัดย่อวิทยานิพนธ์ทางด้านภาษาศาสตร์ประยุกต์และด้านวรรณคดีที่เขียนในประเทศไทยเเละประเทศสหรัฐอเมริกา

NGAMPRADIT, Krittaya. การศึกษาการเเสดงตัวตนที่ชัดเจนเเละไม่ชัดเจนของผู้เขียนที่ปรากฎในบทคัดย่อวิทยานิพนธ์ทางด้านภาษาศาสตร์ประยุกต์และด้านวรรณคดีที่เขียนในประเทศไทยเเละประเทศสหรัฐอเมริกา (An Investigation into (In)Visible Manifestation of Self-mention in the Abstracts of Applied Linguistics and Literature Theses Written in Thailand and in the United States). 2019.

Basic information

• Original name: การศึกษาการเเสดงตัวตนที่ชัดเจนเเละไม่ชัดเจนของผู้เขียนที่ปรากฎในบทคัดย่อวิทยานิพนธ์ทางด้านภาษาศาสตร์ประยุกต์และด้านวรรณคดีที่เขียนในประเทศไทยเเละประเทศสหรัฐอเมริกา
• Name (in English): An Investigation into (In)Visible Manifestation of Self-mention in the Abstracts of Applied Linguistics and Literature Theses Written in Thailand and in the United States
• Authors: NGAMPRADIT, Krittaya.
• Edition: 2019.

Other information

• Type of outcome: Presentations at conferences
• Confidentiality degree: is not subject to a state or trade secret
• WWW: URL
• Keywords in English: Author’s identity; Self-reference; Authorial presence; Self-mention; Abstracts of theses; Academic Culture; Metadiscourse; L1 and L2
• Tags: International impact, Reviewed

Abstract (in English)

This corpus-informed study aimed at investigating the representation of self. Using Hyland's (2005) Interactional Metadiscourse Framework on Self-mention as the analysis framework, this study examined the use of self-mention in 300 abstracts of Applied Linguistics and Literature master’s theses written by native American and non-native Thai postgraduate writers of English. The identifications of the choices of self-mention and authorial references which were projected through personal (first person pronouns and actives) and impersonal (agentless and inanimate passives) manifestations together with the notion of discourse act dependence were focused. The analysis of this study provided evidence for the argument that native and non-native writers of English employed self-mention and projected their authorial identity in different ways. Thai writers opted for more invisible authorial reference and impersonal tone especially in the discourse functions where making arguments or claims was presented while L1 writers preferred to make their authorial self markedly prominent in their academic prose. Also, the two groups of writers’ utilization of personal and impersonal authorial representations to achieve the discourse acts of stating data collection, data analysis and other methodological information and of making an argument and claim was revealed to be significantly different where differences in academic institutional practices are involved as one of the contributing factors.