D 2005

Semantyka relacji interpersonalnych w języku czeskim, polskim i słowackim

MADECKI, Roman

Basic information

Original name

Semantyka relacji interpersonalnych w języku czeskim, polskim i słowackim

Name in Czech

Sémantika personálních vztahů v češtině, polštině a slovenštině

Name (in English)

Semantics of Interpersonal Relationship in the Czech, Polish and Slovak Languages

Authors

MADECKI, Roman (203 Czech Republic, guarantor)

Edition

1. vyd. Poznań, Swoje i cudze. Kategorie przestrzeni w literaturach i kulturach słowiańskich. Tom 1 - Słowiańszczyzna zachodnia, p. 103 - 113, 11 pp. 2005

Publisher

Wydawnictwo Naukowe UAM

Other information

Language

Polish

Type of outcome

Stať ve sborníku

Field of Study

60200 6.2 Languages and Literature

Country of publisher

Czech Republic

Confidentiality degree

není předmětem státního či obchodního tajemství

RIV identification code

RIV/00216224:14210/05:00012820

Organization unit

Faculty of Arts

ISBN

83-232-1539-1

Keywords in English

Czech; Polish; Slovak; personal pronouns; communicative act; interpersonal relationships

Tags

International impact, Reviewed
Změněno: 1/12/2007 00:12, Mgr. Roman Madecki, Ph.D.

Abstract

V originále

W przestrzeni aktu komunikacyjnego jest miarą wszystkich rzeczy jednostka ludzka. W stosunku do ja powstają zarówno podstawowe charakterystyki lokalne i temporalne, jak i relacje interpersonalne. Charakter organizujący ma tu przede wszystkim podstawowa relacja ja - ty. Zestawienie czeskich, polskich i słowackich wykładników tej relacji pokazało, że stan w czeskim i słowackim nie jest zupełnie identyczny (różnice w pradygmacie czasownikowym). Głębokie różnice w wyrażaniu podstawowego stosunku interpersonalnego występują jednak pomiędzy czeskim i słowackim a polskim. Polszczyzna dysponuje odmiennymi wykładnikami grzeczności. Ekwiwalentem czeskiej i słowackiej opozycji já/ja - vy jest w języku polskim jednak wyłącznie opozycja ja - pan, pani. Tylko środki wchodzące w wymienione opozycje mają charakter systemowy i neutralny. Pozostałe opozycje, choć formalnie bardzo podobne do środków systemowych drugiego języka, są efektem pragmatycznie motywowanego łączenia elementów dwu różnych osób.

In Czech

V prostoru komunikačního aktu je měřítkem vždy konkrétní jedinec. Ve vztahu k já vznikají jak základní lokální a temporální charakteristiky, tak i relace interpersonální. Organizující charakter zde má především opozice já - ty. Srovnání vyjadřovacích prostředků této opozice v češtině, slovenštině a polštině ukázalo, že mezi češtinou a slovenštinou existují jen ojedinělé rozdíly ve verbálním paradigmatu, zatímco mezi zmíněnými jazyky a polštinou existují rozdíly zásadního rázu. Polština totiž disponuje zcela odlišnými prostředky k vyjadřování zdvořilosti (široký repertoár zdvořilostních zájmen, pronominální substantiva, honorifikativní verbální formy). Srovnání také ukázalo, že nelze zaměňovat systémové prostředky s transpozicemi. Ekvivalentem základní č. a slov. opozice já/ja - vy je v polštině pouze opozice ja - pan, pani. Ostatní opozice, byť formálně podobné systémovým prostředkům druhého jazyka, jsou výsledkem pragmaticky motivovaných modifikací, tj. transpozic.

Links

GP405/03/P120, research and development project
Name: Aktualizační funkce zájmen v českém a polském diskurzu (kontrastivní studium)
Investor: Czech Science Foundation