DVD stanowi wyjątkowo istotny oraz interesujący przedmiot badań nad odbiorem przede wszystkim dlatego, że w tym nowym formacie filmy prezentowane są zwykle wraz z dużą ilością dodatkowego materiału, nie tylko zwiększając w ten sposób komercyjną atrakcyjność nośnika i przyczyniając się do tego, że rynek z DVD jest w porównaniu z rynkiem VHS silniej zorientowany na bezpośrednią sprzedaż konsumentom niż wypożyczalniom, lecz przede wszystkim wytwarzając przestrzeń kulturowego interpretacyjnego uramowienia filmu. Sytuacja, w której DVD jest formatem dominującym w konsumpcji domowej, a filmy są dopełniane paratekstami w postaci filmów o filmie (making of), dźwiękowych komentarzy reżyserów i historyków filmu, wyciętych scen czy zrealizowanych specjalnie z myślą o nim dokumentów, prowokuje do wielu ważkich pytań dotyczących zmiany sytuacji odbioru widza.