"Daar gaat Kafka die dacht dat hij het ergste kon verzinnen!" : Auteursverwijzingen in het proza van Gust Gils

ROYEAERD, Sofie Rose-Anne W. "Daar gaat Kafka die dacht dat hij het ergste kon verzinnen!" : Auteursverwijzingen in het proza van Gust Gils. Brünner Beiträge zur Germanistik und Nordistik. Brno: Masarykova univerzita, 2014, roč. 28, 1-2, s. 155-164. ISSN 1803-7380.

Základní údaje

• Originální název: "Daar gaat Kafka die dacht dat hij het ergste kon verzinnen!" : Auteursverwijzingen in het proza van Gust Gils
• Název anglicky: "There goes Kafka who thought he could make up the worst" : Mentions in the prose of Gust Gils
• Autoři: ROYEAERD, Sofie Rose-Anne W. (56 Belgie, garant, domácí).
• Vydání: Brünner Beiträge zur Germanistik und Nordistik, Brno, Masarykova univerzita, 2014, 1803-7380.

Další údaje

• Originální jazyk: nizozemština
• Typ výsledku: Článek v odborném periodiku
• Obor: Písemnictví, masmedia, audiovize
• Stát vydavatele: Česká republika
• Utajení: není předmětem státního či obchodního tajemství
• WWW: Digitální knihovna FF MU
• Kód RIV: RIV/00216224:14210/14:00078597
• Organizační jednotka: Filozofická fakulta
• Klíčová slova anglicky: paratext; intertextuality; mentions; Gust Gils
• Štítky: rivok
• Příznaky: Recenzováno

Anotace

In recensies functioneren verwijzingen naar gecanoniseerde auteurs als een manier om literaire werken te classificeren. (VERDAASDONK 2008) Ook schrijvers gebruiken dergelijke "mentions" om hun eigen werk te classificeren en te legitimeren, zowel in teksten als in de zogeheten paratekst (GENETTE 1987). In dit artikel wordt onderzocht wat de functie is van deze expliciete verwijzingen in het proza van Gust Gils (1924 - 2002). Naast de prozateksten, worden vier peritekstuele elementen geanalyseerd, nl. titels, motto's, opdrachten en voetnoten. In totaal verschijnen 35 verschillende "mentions" in de twaalf prozabundels. Deze expliciete vorm van intertekstualiteit heeft in Gils' proza een drievoudige functie. Ik laat zien dat Gils deze mentions niet alleen gebruikt om zijn werk te legitimeren en zijn poëticale positie te bepalen, maar ook om traditionele functies van intertekstualiteit te ondermijnen.

Anotace anglicky

Mentions of canonised writers in reviews function as classifications of literary works. (VERDAASDONK 2008) Writers as well may use such references to classify and legitimize their own works, both in texts and in what Gérard GENETTE (1987) has coined the paratext. This article examines how explicit references to other writers function in the prose of the Flemish writer Gust Gils (1924 – 2002). Apart from the texts, four peritextual elements are examined (namely titles, mottos, dedications and footnotes). All together 35 different mentions of writers appear in the twelve volumes of short stories. This explicit form of intertextuality has a threefold function in Gils' prose. I argue that Gils not only uses mentions to legitimize his own work and mark out his poetical preferences, but also to undermine traditional functions of intertextuality.

Návaznosti

• MUNI/A/0892/2013, interní kód MU: Název: Vývojové tendence současného německého jazyka a literatury v česko-německé konfrontaci

Investor: Masarykova univerzita, Vývojové tendence současného německého jazyka a literatury v česko-německé konfrontaci, DO R. 2020_Kategorie A - Specifický výzkum - Studentské výzkumné projekty