2022
Książęta piastowscy Śląska wobec rywalizacji Władysława Łokietka z Janem Lucemburskim
BAR, PřemyslZákladní údaje
Originální název
Książęta piastowscy Śląska wobec rywalizacji Władysława Łokietka z Janem Lucemburskim
Název anglicky
The Silesian Piast Dukes towards the Rivalry between Władysław I the Short and John of Luxembourg
Autoři
BAR, Přemysl (203 Česká republika, garant, domácí)
Vydání
Warszawa, Władztwo Władysława Łokietka : 700-lecie koronacji królewskiej, od s. 191-213, 23 s. Studia i materiały XII, 2022
Nakladatel
Zamek Królewski w Warszawie - Muzeum
Další údaje
Jazyk
polština
Typ výsledku
Kapitola resp. kapitoly v odborné knize
Obor
60101 History
Stát vydavatele
Polsko
Utajení
není předmětem státního či obchodního tajemství
Forma vydání
tištěná verze "print"
Odkazy
Kód RIV
RIV/00216224:14210/22:00129098
Organizační jednotka
Filozofická fakulta
ISBN
978-83-7022-292-5
Klíčová slova anglicky
Silesia; rivalry; Władysław the Elbow-High; John of Luxembourg; Piast Dukes
Štítky
Příznaky
Recenzováno
Změněno: 3. 4. 2023 15:27, Mgr. et Mgr. Lucie Racyn
V originále
Autora przygląda się rywalizacji między Janem Luksemburskim a Władysławem Łokietkiem oraz roli, jaką w tej rywalizacji odgrywali książęta śląscy, z kilku perspektyw. Pierwsza z perspektyw badawczych dotyczy relacji między tą rywalizacją, spowodowaną roszczeniami Luksemburga do korony polskiej, a sytuacją na Śląsku, który był celem ekspansji króla czeskiego. Teza, że w zamian za rezygnację Jana Luksemburskiego z korony polskiej z korony polskiej, Kazimierz Wielki wycofał swoje roszczenia do księstw śląskich, nie do końca odpowiada źródłom i okolicznościom międzynarodowym tamtego okresu. międzynarodowymi okolicznościami tamtych czasów. Chcąc przełamać swoją izolację polityczną, Jan Luksemburski zrezygnował z tytułu do korony polskiej za 20 000 groszy. Z drugiej strony król polski nie miał instrumentów, aby zapobiec hołdom lennym składanym przez niektórych książąt śląskich królowi czeskiemu i nie miał innego wyjścia, jak tylko przyjąć hołd lenny. i nie miał innego wyjścia, jak tylko zaakceptować status quo. Drugi aspekt problemu to instrumenty polityczne, których Jan Luksemburski i Władysław Łokietek użyli przeciwko książętom śląskim. śląskich książąt. Z perspektywy Czech wspomniane hołdy feudalne okazały się niezawodne. Okazuje się, że król Polski, który pochodził z tej samej dynastii Piastów co tej samej dynastii Piastów co książęta śląscy, prawdopodobnie nie mógł skorzystać z takiego rozwiązania formalno-prawnego. Więzi małżeńskie lub zawarte sojusze okazały się zbyt słabe, aby zbudować silną pozycję Władysława wobec książąt śląskich, tym bardziej, że z niektórymi z nich (książętami Glogau) z powodu sprzecznych interesów w Wielkopolsce. Aby pokazać stosunek książąt śląskich do omawianej rywalizacji, należy przyjąć, że dla każdego księcia najważniejszą rolę odgrywała jego własna polityka dynastyczna (tzn. przejęcie spadku, rozszerzenie go i przekazanie go swoim spadkobiercom), niezwykle trudna w warunkach ograniczonych wielkim rozdrobnieniem terytorialnym Śląska. Ciągle sprowokowane konflikty między książętami śląskimi zostały częściowo rozwiązane dzięki warunkom zawartym w umowach lennych z królem czeskim. Jako W rezultacie rywalizacja polsko-czeska nie odgrywała znaczącej roli w polityce książąt śląskich.
Anglicky
The author looks at the rivalry between John of Luxembourg and Władysław the Short and the role the Silesian dukes played in that rivalry from several perspectives. The first of the research perspectives concerns the relationship between this rivalry, caused by Luxembourg’s claims to the Polish crown, and the situation in Silesia, which was an expansion target of the Bohemian king. The thesis that, in return for John of Luxembourg’s resignation from the Polish crown, Casimir the Great withdrew his claims to the Silesian duchies, does not fully correspond to the sources and the international circumstances of that time. Wishing to break his political isolation, John of Luxembourg resigned his title to the Polish crown for 20,000 groschens. On the other hand, the Polish king had no instruments to prevent the fief homages paid by some Silesian dukes to the Bohemian king and had no choice but to accept the status quo. The second aspect of the problem is the political instruments that John of Luxemburg and Władysław the Short used against the Silesian dukes. From the perspective of Bohemia, the mentioned feudal homages proved to be reliable. It turns out that the King of Poland, who was from the same Piast dynasty as the Silesian dukes, probably could not make use of such a formal and legal solution. Marital ties or alliances concluded proved too weak to build a strong Władysław’s position against the Silesian dukes, especially that he was conflicted with some of them (the Glogau dukes) because of clashing interests in Greater Poland. To show the attitude of the Silesian dukes towards the discussed rivalry, it must be assumed that for each duke, the most crucial role was played by his own dynastic policy (i.e. to take over the inheritance, extend it and pass it on to his heirs), extremely difficult in the conditions limited by the great territorial fragmentation of Silesia. The constantly provoked conflicts between the Silesian dukes were partly solved thanks to the conditions included in fief contracts with the Bohemian king. As a result, the Polish-Bohemian rivalry itself did not play a prominent role in the politics of the Silesian dukes.
Návaznosti
| GA18-09231S, projekt VaV |
|